BELLE EPOQUE CENTRUM BLANKENBERGE

Het Belle Epoque Centrum laat je kennis maken met de mooiste tijd die we in de 19de en 20ste eeuw kenden: de belle époque. Deze periode kent zijn gloriejaren tussen 1870 en 1914, waarin de Europese burgerij een opvallende welvaart kende.
Blankenberge ontwikkelde zich toen tot een belangrijke badstad met grote bouwkundige realisaties zoals het Casino, de Pier, de kustvilla’s en grote hotels voor het opkomende toerisme.
Drie belle-époquevilla’s, daterend van 1894, werden gerestaureerd en verbouwd tot een bezoekerscentrum. Je wordt ondergedompeld in de zorgeloze en feestelijke sfeer die Blankenberge uitstraalde ten tijde van de belle époque. Een interactieve tentoonstelling met affiches, postkaarten, spelletjes, kledingsstukken, foto’s en filmmateriaal vertelt een nostalgisch verhaal. Bewonder enkele prachtige exemplaren van de wandtegeldecoratie en ontdek wat de art nouveau betekende in Blankenberge. Behalve de vaste expo die de moeite waard is om te zien (als museum in feite) worden er ook tijdelijke expo’s georganiseerd. Kijk maar even op de site http://www.belle.epoque.blankenberge.be/

De tentoonstelling is zeer kindvriendelijk en ideaal voor een familiebezoek.

Het Centrum is bovendien volledig toegankelijk met een rolstoel.

Spring gerust eens binnen! En dat hebben wij van ‘triptips’ dan ook gedaan.

Samen met Dirk lopen we door het museum. Dirk werkt(e) al heel lang voor het centrum en kent elk plekje…:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

WAT IS BELLE EPOQUE?

Dirk vertelde het al in de eerste audiofile: De periode van ongeveer 1870 tot 1914 werd na W.O.I omschreven als de ‘belle époque’, Frans voor de ‘mooie eeuw’. Bij ons sprak men van een ‘gouden tijdperk‘. In Nederland kennen we voornamelijk de kunstuitingen van deze tijd: Impressionisme en Art Nouveau. De eerste Wereldoorlog betekende eigenlijk het einde van deze periode, met veel rust en weelde bij de rijken. En dat waren veelal mensen die het zo goed hadden door hun industrie- of handelswerk…

De burgerij kende toen een redelijke welstand. Tengevolge van de industriële revolutie ontstond naast de oude adel een nieuwe industrie- en handelsburgerij. Deze elite wilde met volle teugen genieten. Ze ontvluchtte de ongezonde en deprimerende steden op zoek naar de natuur en alternatieven voor de verveling. Het was een ‘mooie tijd’ met welvaart, te merken en te voelen in het dagelijks leven, vervoer, producten en algehele vreugde. Maar met op de achtergrond de toen al steeds dichterbij komende dreiging van een conflict…

Eind 18de eeuw ontdekte men de aantrekkingskracht van de zee en de badplaatsen maakten algauw furore. De aanleg van de spoorwegennetten was de aanzet voor echte volksverhuizingen tijdens het toeristisch seizoen. Deze rijke toeristen eisten een comfortabel verblijf, badinstellingen én voldoende ontspanningsmogelijkheden.
Badcultuur vroeg om badarchitectuur, en naast luxueuze hotels kwamen de kustvilla’s in trek. Weldra boden de toeristische wijken een kleurig en verrassend schouwspel. De plaatselijke vissersbevolking, het dienstpersoneel en de arbeiders konden zich aan de rijkdom enkel vergapen. En zo ook in Blankenberge. Het dorp bestond al langer (http://www.belle.epoque.blankenberge.be/Belle-Epoque/Nederlands/Historiek/page.aspx/1479 vertelt je alles) maar tijdens de 18de eeuw werd het een plaats met een kuuroord. Veel hotels, casino’s verrezen ook in Blankenberge.

In navolging van het vasteland ontwikkelen zich in Engeland in de tweede helft van de 17de eeuw kuuroorden en ontstaat er een ware kuuroordmanie. Elke streek wil haar eigen kuuroord wat aanleiding geeft tot wetenschappelijke geschriften over de kwaliteit van het water en over de toepassingen van baden.

Er onderscheidt zich een belangrijke beweging van artsen die koude baden propageren wat de weg effent naar (koude) zeebaden. De zee wordt als groot mineraal bad gepropageerd waardoor diverse badplaatsen aan de Engelse kust ontstaan (Scarborough, Bath, Brighton). De therapie bestaat uit 3 elementen: zeebaden, drinken van zeewater en luchtkuur.

De definitieve doorbraak van Blankenberge als toeristisch oord komt er dankzij de aanleg van de spoorlijn Brugge-Blankenberge in 1863. Op zon- en feestdagen worden extra treinen ingelegd waardoor de dagtoeristen spectaculair toenemen.

Het Blankenbergs kursaal verwerft een sleutelpositie als ontmoetingsplaats en trefpunt van de ‘bonne société’. Ze beschikken er over een grote feestzaal, restaurant, leeszaal, muziekzaal, biljartzaal en ‘salon de conversation’. Het accent ligt duidelijk op de vermaaksfunctie gecombineerd met een logeeraccommodatie van 120 kamers. Het gebouw bestaat uit twee bouwlagen en heeft een voorgevel in Moorse stijl.

In het laatste kwart van de 19de eeuw worden nog belangrijke werken uitgevoerd in functie van het toerisme waaronder in 1886 de aanleg van de tramlijn Oostende-Blankenberge en in 1894 de bouw van de gietijzeren pier. De enige pier van België nog…

Tot aan WO I blijft Blankenberge een trekpleister voor de Europese elite.

Vandaag de dag verwelkomt Blankenberge je nog steeds. En het Belle Epoque-verleden kun je er ook nog ervaren bij het centrum of bij de Belle Epoquewandeling. Geniet ervan.

(foto’s van site en Dominique Dejonckheere)